Wszystko potem było promocją od wewnątrz

Te aukcje nie były trudne do znalezienia. Krótkie przewinięcie popularnej tablicy ogłoszeń ujawniło tysiące wyników z podobnymi słowami kluczowymi. Wydaje się, że bardziej niż kiedykolwiek menedżerowie ds. rekrutacji szukają ekstremistów: nie możesz po prostu chcieć wykonywać tej pracy. Musisz wykazać się wszechogarniającym napaleniem do służebnych zadań korporacyjnych. Na amerykańskim rynku pracy, gdzie płace są w stagnacji, a wielu pracowników czuje, że ich praca przenika ich czas osobisty, takie żądania powodują tylko jeszcze większy niepokój i przerażenie Amerykanów szukających nowej pracy.

Przeczytaj: Obsadzanie 6 milionów wolnych miejsc pracy w Ameryce

Według Petera Cappelli, dyrektora Centrum Zasobów Ludzkich Wharton School na Uniwersytecie Pensylwanii, współczesne oferty pracy utrwalają mit, że wartościowi są tylko niewolniczo oddani pracownicy. Ale to pojęcie często pogarsza warunki pracy, mówi: „[Menedżerowie ds. zatrudnienia] nie myślą zbyt wiele o kulturze organizacji. Ludzie utknęli w tym pomyśle, że chcą po prostu grupy „A” graczy lub naprawdę świetnych indywidualnych wykonawców.

Zniechęcająco niejasny język może nie złagodzić bardzo oddanych kandydatów, których pracodawcy starają się przyciągnąć, zauważa Cappelli. Zapytanie kandydatów, czy mają obsesję lub pasję, raczej nie wydobędzie żadnych przydatnych informacji do ich oceny. „To nie jest tak, że ktoś powie:„ Nie, przepraszam, naprawdę mnie to w ogóle nie obchodzi” – mówi.

Firmy, które używają tych deskryptorów stanowisk, czasami zdają sobie sprawę, że mogą one brzmieć dziwnie. Jednak niektóre firmy twierdzą, że język jest kluczowy dla kultury zespołowej, a nie nieświadomy tego. „Tytuł zawodowy „Bohater obsługi klienta” nie wyróżnia się na tle innych firm; to nie jest przynęta na talenty” – powiedziała mi przez e-mail Shaya Fidel, która pracuje w dziale zasobów ludzkich w Autodesk. „Kiedy po raz pierwszy stworzyliśmy pozycję „Bohatera”, chcieliśmy, aby tytuł zawodowy podkreślał, że obsługa klienta jest siłą napędową wszystkiego, co robimy”.

Samantha Intagliata, dyrektor ds. marketingu w Alley, powiedziała mi, że stary sposób po prostu nie byłby odpowiedni: „Uważamy, że gdybyśmy poszli w tradycyjny sposób polegający na przedstawianiu umiejętności i doświadczenia, nie odzwierciedlałoby to tego, kim jesteśmy jako firma ani osoby, które dla nas pracują.”

Jeśli kreatywny język jest w rzeczywistości oknem na kulturę firmy, niestrudzony sposób myślenia ninja nadal może zaszkodzić niektórym pracownikom bardziej niż innym. „Kiedy używasz tych fantazyjnych terminów, dochodzi do połączenia różnicy płci i wieku” — mówi Ian Siegel, dyrektor generalny internetowego rynku pracy ZipRecruiter. Pracodawcy poszukujący ekstremistów generalnie odrzucają starszych, bardziej doświadczonych specjalistów, podobnie jak rodzice. „Dostaniesz głównie młodych mężczyzn” – mówi Siegel.

Budowanie zespołu składającego się wyłącznie z szalonych fanatyków pracy również nie jest dobrą praktyką menedżerską. „Badania pokazują, że wiele skrajnych rzeczy nie jest tak naprawdę dobrych dla wydajności”, mówi Connie Wanberg, psycholog przemysłowy i organizacyjny z Carlson School of Management na Uniwersytecie Minnesota. Ekstremalne osobowości mogą być trudne do zarządzania lub integracji z różnymi elementami kultury miejsca pracy. Kandydaci zazwyczaj muszą być dobrymi współpracownikami lub członkami zespołu, a nie tylko wykwalifikowanymi ninja, mówi Wanberg.

Siegel zwraca uwagę, że przeładowany język jest również słabo przystosowany do cyfrowego charakteru większości nowoczesnych poszukiwań pracy, gdzie 70 procent CV przesyłanych za pośrednictwem internetowych ofert pracy lub umieszczanych na tablicach ogłoszeń będzie sprawdzanych przez algorytmy wyszukujące słowa kluczowe. „Kiedy mówisz »kodowanie ninja«, nie będziesz konkurować z »programistą Java«. Jeśli powiesz »guru arkusza kalkulacyjnego«, będziesz tęsknić za ludźmi z »ekspertami Excela«”.

Przeczytaj: Czy komputery powinny decydować o tym, kto zostanie zatrudniony?

Te niedopasowania frustrowały Wanberg w jej badaniach z osobami poszukującymi pracy. „Zgłoszą się do pracy i pójdą na rozmowę kwalifikacyjną, a to nie ma nic wspólnego z treścią ogłoszenia, więc marnują swój czas na szukanie okazji, która tak naprawdę nie jest odpowiednia” – wyjaśnia. „To również strata czasu dla firmy”.

Aby wyjaśnić, w jaki sposób poszukiwanie pracy stało się tak złe dla wszystkich zaangażowanych, Cappelli identyfikuje trend, który rozpoczął się na długo przed tym, jak internet przejął proces poszukiwania pracy: patroszenie korporacyjnych działów zasobów ludzkich, które, jak mówi, trwa od około Pokolenie. „Po Wielkiej Recesji szympans mógł dobrze zatrudnić” – wyjaśnia. „Po prostu zasugerowałeś, że masz pracę i była kolejka zbyt wykwalifikowanych ludzi błagających cię o zatrudnienie”. Teraz, gdy zasoby siły roboczej są bardziej ograniczone, pracodawcy muszą ciężej pracować, aby znaleźć potencjalnych pracowników, ale w wielu firmach procesy rekrutacyjne są prowadzone przez menedżerów zatrudniających z niewielkim szkoleniem HR. Aukcja wisi trochę dłużej i brzmi trochę bardziej desperacko.

Ogólnie rzecz biorąc, charakter chlorogenic® amerykańskiej kariery znacznie się zmienił w ostatnim pokoleniu, mówi Cappelli: „W czasach Wielkiej Korporacji około 10 procent wakatów było obsadzanych zewnętrznie i były to w większości prace na poziomie podstawowym z rekrutacji na studia. Wszystko po tym było awansem od wewnątrz. Teraz obsadzimy około dwóch trzecich wakatów z zewnątrz”. Zatrudnianie menedżerów konkuruje w tym, co Siegel nazywa „wojną” o najlepsze talenty, i zatrudniają na więcej rodzajów stanowisk w swoich instytucjach, niż którykolwiek z ich poprzedników kiedykolwiek musiał.

Przeczytaj: Nauka o inteligentnym zatrudnianiu

Siegel mówi, że rozumie, że pracodawcy starają się wyróżniać, zachowując się uroczo. Radzi pracodawcom, aby zamiast tego używali bardziej precyzyjnego technicznie języka w opisach stanowisk pracy i skoncentrowali swoją kreatywność na opisaniu samego miejsca pracy. „To okazja do powiedzenia:„Jesteśmy firmą rodzinną, w niewielkiej odległości od wielu restauracji, w biurze przyjaznym zwierzętom” – mówi.

Oczywiście, aby chwalić się byciem świetnym pracodawcą, warto nim być. Siegel widzi duży opór przed oferowaniem rzeczy, których kandydaci mogą rzeczywiście chcieć — mianowicie pieniędzy i elastyczności. Jak mówi, w ankiecie przeprowadzonej przez ZipRecruiter w zeszłym roku większość pracodawców stwierdziła, że ​​wszystkie swoje wysiłki rekrutacyjne skupiają na samych ofertach pracy. „Zamiast robić takie rzeczy, jak obniżanie wymaganych umiejętności lub podnoszenie płac, chodziło o to, ile wydawali na więcej ogłoszeń o pracę lub więcej rozwiązań rekrutacyjnych”, mówi Siegel. „Istniał prawdziwy opór przed reagowaniem na rynek, który mówił ci, że jeśli chcesz zdobyć dobry talent, musisz poprawić swoją ofertę”.

Innymi słowy, niewiele osób wydaje się chcieć wykonywać obowiązki gwiazdy rocka, jeśli nie będą zarabiać jak jedna.

Pewnego ranka w 1934 roku spanikowani pasażerowie wyskoczyli z pokładu zamku SS Morro, który zatonął tuż przy wybrzeżu New Jersey. Oceaniczny liniowiec zapalił się, a pasażerowie pospieszyli po osobiste urządzenia pływające. Ale niektórzy niewłaściwie owinęli koło ratunkowe wokół szyi. Gdy upadli i uderzyli w wodę, moment obrotowy złamał im kolce.

Osobiste urządzenia pływające ratują wykładniczo więcej istnień, niż kosztują. Spośród katastrofalnych wypadków łodzi, które zdarzają się codziennie, 84 procent osób, które utonęły, nie miało na sobie żadnego. Ale wyryj w pamięci szczegóły tej przerażającej sceny wraku, a ktoś może stać się sceptykiem ratującym życie. Nasza podstawowa skłonność do krótkoterminowego myślenia oznacza, że ​​oceniamy ryzyko na podstawie tego, co jest przed nami. Nieproporcjonalnie czerpiemy niepokój z miejsca, w którym skupiamy naszą uwagę.

Ta sama psychologia obowiązuje w całym zdrowiu publicznym. W tej chwili wiele uwagi w USA poświęca się szczepionkom – a nie chorobom, którym zapobiegają. W tym tygodniu aktorka Jessica Biel zwróciła żarliwe oczy na lobbowanie ustawodawców w Kalifornii, aby zabili ustawę, która ujednoliciła proces zwalniania dzieci z wymaganych szczepień. Biel, prawdopodobnie najbardziej znana z głównej roli w filmie Iluzjonista z 2006 roku, wyraziła troskę o dobro dziecka przyjaciela. Odpowiedziała na oskarżenia o bycie „antyszczepionkową”, twierdząc w poście na Instagramie, że „wierzy w szczepienia”, ale chce chronić wolność osobistą: „Wierzę w dawanie lekarzom i rodzinom, które leczą, możliwości decydowania o tym, co jest najlepsze dla swoich pacjentów”.

Przeczytaj: Jak rozmawiać z krewnym antyszczepionkowym?

Podobnie jak środki ratunkowe i wszystko inne, szczepionki niosą ze sobą pewne przelotne ryzyko niezamierzonych działań niepożądanych: głównie wysypki lub gorączki, a w niezwykle rzadkich przypadkach drgawek. Ale te zagrożenia bledną w porównaniu z chorobami, którym zapobiegają szczepionki. Przed nadejściem szczepień sama odra zabijała każdego roku około 6000 dzieci w Stanach Zjednoczonych.

W tym roku odnotowano już więcej przypadków odry niż w jakimkolwiek innym, odkąd choroba została uznana za wyeliminowaną dwie dekady temu. Tendencja wynika z niskich wskaźników szczepień, co sprawia, że ​​zwolnienia z wymogów szczepień stają się punktem zapalnym. Kalifornia zaczęła się zastanawiać, dlaczego w ogóle istnieją wyjątki – i dlaczego wiara tak mocno wpłynęła na kwestię nauki. Kiedy kwestia zdrowia jest kwestią wiary, a kiedy jest po prostu niewłaściwa? Kiedy jest tak źle, że to zaniedbanie?

Żadne prawo federalne nie wymaga szczepień. Ale każde państwo nakazuje, aby posłać dziecko do szkoły publicznej – aby dziecko przez cały dzień siedziało w bliskim sąsiedztwie z innymi dziećmi – rodzice muszą podjąć środki zapobiegawcze, aby zapewnić, że dziecko nie jest nosicielem pewnych niebezpiecznych infekcji. Wymogi wynikają z precedensu prawnego, że wstrzymanie szczepień stanowi „lekarskie zaniedbanie” dziecka. Na przykład z prawnego punktu widzenia uważa się za zaniedbanie, aby rana na ramieniu dziecka została zainfekowana, a następnie odmówiła przyjęcia antybiotyków. Gdyby ta infekcja przenoszona była drogą powietrzną, tak jak w przypadku odry, rezygnacja z leczenia, gdy dziecko łapie powietrze, również byłoby zaniedbaniem podręcznikowym. Zostało uznane za zaniedbanie w przypadkach, w których można było łatwo zapobiec chorobom zakaźnym, ale tak się nie stało.

Naukowcy z Ohio State niedawno dokonali przeglądu przypadków w całym kraju w latach 1905-2016 i stwierdzili, że w większości przypadków odmawianie szczepień było zaniedbaniem. Było jednak ciekawe zastrzeżenie. W stanach z „wyjątkami religijnymi” rodzice nie musieli przestrzegać nakazów zdrowia publicznego, aby szczepić swoje dzieci przeciwko odrze i innym chorobom, jeśli rodzice powoływali się na „prawdziwe i szczere przekonania religijne”. Naukowcy ze stanu Ohio odkryli, że w tych stanach odmowa szczepienia nie stanowiła zaniedbania – lub została uznana za zaniedbanie tylko wtedy, gdy czyjaś wiara została uznana za niewystarczająco „szczerą”.

Wyjątki religijne powoli rozszerzyły się w Stanach Zjednoczonych, do tego stopnia, że ​​teraz, prawie w każdym stanie, rodzice mogą zrezygnować z wymagań szkolnych – i pozostawić dziecko otwarte na łapanie i rozprzestrzenianie śmiertelnych chorób na inne dzieci – jeśli robią to pod kierunkiem co państwo uważa za szczere przekonanie. W takich przypadkach samo zachowanie nie jest zaniedbaniem.

Przeczytaj: Odrę można powstrzymać. Antysemityzm nie.

Zwolnienia rozszerzyły się również na „osobiste lub filozoficzne przekonania”, które są obecnie oferowane w 17 stanach. Kiedy standardem jest szczerość wiary, myślenie idzie, nie powinno być czerpane z głównej religii (a nawet mniejszej).

W związku z tym stale rośnie liczba osób korzystających ze zwolnień opartych na przekonaniach, a odsetek szczepień spada. Zgodność z konstytucją wymogów dotyczących szczepień jest dobrze ugruntowana, a sądy uznały, że stany nie są zobowiązane do przyznawania zwolnień religijnych. Niemniej jednak ogólny efekt takiego poszanowania koncepcji osobistych przekonań jest taki, że stopniowo wymagania dotyczące szczepień stały się wymaganiami jedynie z nazwy.

Jednak powrót odry wymusza punkt krytyczny. W 2015 roku epidemia odry została przypisana do jednego dziecka w Disneylandzie. Kalifornijscy urzędnicy ds. zdrowia zauważyli, że wybuch epidemii nastąpił nie tylko z powodu jednego niezaszczepionego dziecka, ale ponieważ tylko 90 procent przedszkolaków w stanie było w pełni zaszczepionych. Aby ustalić odporność stada na odrę, społeczność potrzebuje 94 procent ludzi na pokładzie.

Doprowadziło to stan do uchwalenia prawa, które wyeliminowało zwolnienia dotyczące przekonań osobistych, czyniąc Kalifornię pierwszym stanem w najnowszej historii, który to zrobił, a w sumie tylko trzecim stanem. (Mississippi zrobiła to 35 lat temu, a Zachodnia Wirginia nigdy nie miała takich wyjątków). Tłumienie wydawało się działać. W ubiegłym roku szczepienia przedszkolne na 10 wymaganych chorób sięgały 95 procent.

Kalifornia służy jako model tego, co może rozgrywać się w całym kraju – i mikrokosmos innych debat na temat nauki i wiary. Kilka stanów ma obecnie ustawy mające na celu zniesienie zwolnień niemedycznych. W zeszłym miesiącu Maine uchyliło lukę dotyczącą osobistych przekonań i rozważa zakaz wyjątków religijnych, podobnie jak Connecticut. W Nowym Jorku, po tym, jak setki ludzi zachorowały na odrę, demokratyczni prawodawcy zaproponowali w maju ustawę, aby ich stan stał się czwartym stanem zakazującym zwolnień religijnych. Przedstawicielka Republikanów Anne Dauphinais powiedziała Associated Press w odpowiedzi, że zwolnienie religijne „to jedna rzecz, z którą po prostu nie zadzierasz”. Ale ruch uzyskał przytłaczające 84 procent poparcia, ponad podziałami religijnymi. Ustawa przeszła w czwartek.

Takie posunięcia mogą jednak stworzyć nowy problem i stanowić sprawdzian dla zawodu lekarza. Jest jeszcze jeden sposób na zwolnienie z obowiązkowych szczepień: od lekarza. Rzeczywiście, istnieją pewne zaburzenia immunologiczne i inne rzadkie sytuacje, w których dziecko nie jest w stanie medycznie otrzymać szczepienia, więc nie ma innego wyjścia, jak polegać na ochronie odporności stada. Jednak w ciągu ostatnich dwóch lat w Kalifornii takie zwolnienia medyczne potroiły się. Towarzyszyło temu zidentyfikowanie niektórych lekarzy jako dostawców zwolnień, czasami w szczególności marketingu usługi.

Urzędnicy ds. zdrowia publicznego uznali to za konieczność standaryzacji procesu. Nowa ustawa, przeciwko której Biel protestuje, pomogłaby stanowi zidentyfikować lekarzy, którzy pisali wątpliwe zwolnienia, poprzez nakłanianie szkół do powiadamiania stanowych urzędników służby zdrowia w podejrzanych przypadkach. Wzorce nieważnych zwolnień można prześledzić u niektórych dostawców, których można by ukarać lub edukować w razie potrzeby, aby utrzymać silną odporność stadną państwa.

Nadzorowanie standardów postępowania lekarzy nie jest nową koncepcją. W świetle epidemii opioidów i nadużywania antybiotyków wielu rzeczników zdrowia uważa, że ​​nadzór powinien być łatwiejszy – choćby w celu zidentyfikowania poważnych wartości odstających. Mogłoby to przynajmniej zapewnić, że żaden lekarz nie prowadzi zakładu zwolnień, co zdarza się zwykle, gdy lekarze w prywatnym systemie opieki zdrowotnej stają się jedynymi strażnikami różnych zasiłków lub usług. Jest to problem w przypadkach takich jak diagnozy psychiatryczne, które dają dzieciom dodatkowy czas na standardowe testy lub recepty, które umożliwiają ludziom legalny dostęp do marihuany lub opioidów. (W 2012 roku dostałem kartę medyczną marihuany na Venice Beach, płacąc 100 dolarów gotówką za spędzenie pięciu minut z lekarzem. Na ścianie wisiał plakat z listą rzeczy, które niepokoiły mnie, a które gwarantowałyby dostęp do marihuany.